سرقت ادبی چیست؟ مدت هاست که بحث های داغی در جامعه علمی در مورد سرقت ادبی وجود دارد. عمل کپی کردن، ارائه یا ارائه کار، ایده یا سخنان شخص دیگری بدون اعتبار به عنوان سرقت ادبی شناخته می شود. در اینجا نقض جدی تحصیلی وجود دارد، زیرا اصول یادگیری علمی را نقض می کند. سرقت ادبی در نشریات علمی انواع و آثار متعددی دارد.این موارد در این مقاله همراه با راه های پیشگیری از آن مورد بحث قرار گرفته است.
مقالات علمی حاوی سرقت ادبی
سرقت ادبی در مقالات علمی می تواند اشکال مختلفی داشته باشد. سرقت ادبی در تحقیقات علمی بیشتر به شرح زیر است:
1. سرقت علمی مستقیم
این بدیهی ترین شکل سرقت ادبی است که در آن شخص کلمه به کلمه کار دیگران را کپی می کند و بدون اینکه اعتباری قائل شود، آن را مال خود معرفی می کند. در این صورت سرقت ادبی جدی ترین جرم است و ممکن است منجر به رد نسخه خطی، لطمه زدن به شهرت محقق و پیگرد قانونی شود.
سرقت ادبی می تواند به روش های مختلفی رخ دهد، از جمله گرفتن متن از یک منبع منتشر شده، کپی کردن متن از کار یک همکار، و گرفتن متن از منبع منتشر نشده. یک محقق همچنین می‌تواند از یک تصویر یا شکل بدون دادن اعتبار یا مجوز مناسب استفاده کند که منجر به سرقت علمی مستقیم شود. در صورت امکان، محققین باید همه منابع را به درستی اعتبار دهند و مجوز بگیرند.
2. سرقت ادبی از خود
سرقت ادبی زمانی اتفاق می‌افتد که اثر منتشر شده قبلی در یک نشریه جدید بدون استناد یا مجوز مناسب مجدداً استفاده شود. صرف نظر از اینکه به نظر سرقت ادبی می رسد، باز هم غیراخلاقی است و می تواند باعث رد شدن دستنوشته شما شود.
سرقت ادبی ممکن است به طرق مختلفی رخ دهد، از جمله ارسال نسخه‌های خطی منتشر شده قبلی، ارسال نسخه‌های خطی که بسیار شبیه به نسخه‌های خطی منتشر شده قبلی هستند، یا ارسال نسخه‌هایی که از داده‌ها یا یافته‌های مشابه استفاده می‌کنند. یک خط موجود دوباره استفاده می شود. سرقت ادبی محقق همچنین می تواند زمانی رخ دهد که محققان از تصاویر منتشر شده قبلی خود بدون ذکر منبع مناسب استفاده کنند.
استناد مناسب به آثار منتشر شده قبلی و کسب مجوز برای دانشمندان ضروری است. یک محقق همچنین باید اطمینان حاصل کند که ایده ها و تحقیقاتی که در انتشارات جدید خود ارائه می کنند، اصلی هستند.
3. ترجمه سرقت ادبی
نمونه‌ای از بازنویسی سرقت ادبی، کپی کردن کار شخص دیگری است، اما تغییر جزئی در ساختار جمله‌ها و جمله‌ها. از آنجایی که ایده‌ها و آثار نویسنده اصلی به درستی اعتبار ندارند، این اثر همچنان به سرقت ادبی تبدیل می‌شود.
راه‌های مختلفی وجود دارد که سرقت ادبی ترجمه می‌تواند رخ دهد، از جمله اقتباس از کار شخص دیگری به عنوان الگو، تغییر برخی کلمات یا ساختار جمله با حفظ ایده اصلی، یا استفاده از مترادف‌ها برای جایگزینی کلمات اصلی.
اگر ایده یا کار دیگری را ارائه می کنید، مطمئن شوید که به درستی به همه منابع اعتبار داده و از کلمات خود استفاده کنید. مترجمان همچنین باید مطمئن شوند که معنای نویسنده اصلی را در این فرآیند تغییر نمی دهند.
4. سرقت ادبی موزاییک
سرقت ادبی موزاییکی به ترکیب منابع متعدد و ایجاد یک سند جدید بدون استناد صحیح به آنها اشاره دارد. به دلیل اعتبار نادرست ایده ها و آثار نویسنده اصلی، همچنان سرقت علمی محسوب می شود.
سرقت ادبی را می توان با استفاده از چندین منبع برای ایجاد یک سند جدید، کپی و چسباندن متن از چندین منبع بدون استناد مناسب، یا خلاصه کردن چندین منبع بدون استناد مناسب ایجاد کرد.
هنگام ایجاد یک سند جدید، محققان باید به همه منابع اعتبار داده و از کلمات خود استفاده کنند. محققان باید نمایش دقیق ایده های اصلی را نشان دهند و هنگام جمع بندی منابع متعدد به درستی از همه منابع استناد کنند.
سرقت ادبی در مقالات علمی و پیامدهای آن
مقالات علمی می توانند به شدت تحت تأثیر سرقت ادبی قرار گیرند. محققی که مرتکب سرقت ادبی می شود می تواند با عواقب زیر روبرو شود:
رد نسخه خطی
دست نوشته ای که مشخص شود حاوی سرقت ادبی است به احتمال زیاد کاملاً رد خواهد شد. محققان در نتیجه این عمل نادرست ممکن است آسیب های شغلی قابل توجهی را متحمل شوند که به اعتبار و اعتبار آنها لطمه می زند. محققان همچنین ممکن است پس از رد نسخه‌های خطی‌شان، بودجه و منابع خود را از دست بدهند و ادامه پروژه‌هایشان را دشوار کند.
لطمه زدن به شهرت
در صورت سرقت ادبی، می تواند بر شهرت یک محقق در زمینه تحقیقاتی خود تأثیر منفی بگذارد. محققان ممکن است در نتیجه اعتماد و احترام خود را از دست بدهند و همکاری با دانشمندان دیگر و دریافت بودجه را برای آنها دشوار کند. شهرت محقق نیز می تواند بر آینده شغلی آنها تأثیر بگذارد.
پیامدهای قانونی
محققان دریافتند که در صورت سرقت ادبی، در صورت نقض قوانین کپی رایت، ممکن است با جریمه نقدی و حتی حبس روبرو شوند. قانون حمایت از حقوق نویسندگان اصلی از آثار آنها حمایت می کند و سرقت ادبی تخلف محسوب می شود. محققین سرقت ادبی ممکن است در برخی موارد مورد پیگرد کیفری قرار گیرند.
ابطال گواهی
دانشمندان نیز در صورت ابطال مدرک تحصیلی آنها در نتیجه سرقت علمی، مشمول ابطال می شوند. در این صورت، آینده شغلی یک محقق می تواند به شدت تحت تأثیر قرار گیرد. در صورت ابطال مدرک ممکن است شغل خود را از دست بدهید زیرا فرصت های آینده را کاهش می دهد.
مجازات سرقت ادبی در ایران
ایران از سرقت ادبی که یک موضوع دانشگاهی جهانی است مصون نیست. ایران به عنوان بخشی از تلاش‌های خود برای مبارزه با سرقت ادبی و تضمین یکپارچگی علمی، گام‌های متعددی در سال‌های اخیر برداشته است. کسانی که در ایران مرتکب سرقت ادبی می شوند، در صورت محکوم شدن به سرقت ادبی، می توانند با مجازات شدیدی روبرو شوند.
تعدادی از اقدامات وزارت علوم، تحقیقات و فناوری (MSRT) در ایران برای کاهش و جلوگیری از سرقت علمی در محیط دانشگاهی انجام شده است. محققان و مؤسسات دانشگاهی توسط MSRT ملزم به رعایت دستورالعمل ها و مقررات سختگیرانه هستند.
برای محققان ایرانی، سرقت ادبی یک جرم دانشگاهی است که مجازات آن سخت است. سرقت ادبی از نظر شدت متفاوت است. از جمله مجازات های رایج در ایران برای سرقت ادبی عبارتند از:
ابطال گواهی
سرقت ادبی در ایران می تواند منجر به لغو مدرک تحصیلی شود که یکی از شدیدترین مجازات هاست. ابطال مدرک یک محقق می تواند عواقب قابل توجهی برای آینده شغلی آنها داشته باشد.
تعلیق فعالیت های پژوهشی
در صورت متهم شدن به سرقت ادبی، احتمال تعلیق پژوهشگران از انجام تحقیقات وجود دارد. آنها ممکن است در دسترسی به منابع و بودجه محدود باشند، که باعث می شود نتوانند به کار خود ادامه دهند.
ممنوعیت انتشار
سرقت ادبی ممکن است منجر به ممنوعیت انتشار برای محققان شود. بنابراین تا مدتی اجازه انتشار هیچ اثری را نخواهند داشت. در جامعه علمی، این می تواند روی شغل و شهرت آنها تأثیر منفی بگذارد.
penalty
علاوه بر مجازات های فوق، محققانی که در سرقت ادبی مجرم شناخته شده اند ممکن است جریمه شوند. اگر مرتکب سرقت ادبی شوید، ممکن است مبلغ معینی جریمه شوید.
پیامدهای قانونی
در موارد سرقت ادبی، اگر محققین به دلیل نقض قوانین کپی رایت مجرم شناخته شوند، ممکن است جریمه یا زندانی شوند.
ایران به عنوان بخشی از تلاش های خود برای جلوگیری از سرقت ادبی در تحقیقات دانشگاهی اقدامات متعددی انجام داده است. برای اطمینان از رعایت اخلاق تحقیق و حفظ یکپارچگی، MSRT کمیته ملی اخلاق تحقیق (NREC) را ایجاد کرده است. NREC به محققان برای ارتقای یکپارچگی آکادمیک با توسعه دستورالعمل‌های تحقیقاتی اخلاقی، پشتیبانی و آموزش می‌دهد.
NREC تنها کمیته اخلاقی در ایران نیست که اخلاق تحقیق را نظارت، تضمین و ترویج می کند.موسسات آکادمیک کمیته های اخلاقی خود را نیز ایجاد کرده اند. کمیته‌های اخلاق پژوهشی به پژوهشگران پشتیبانی و آموزش می‌دهند و اطمینان می‌دهند که تمام تحقیقات در مؤسسات آنها استانداردهای اخلاقی را رعایت می‌کنند.
ابزارهای تشخیص ادبیات
تورنیتین
ابزار Turnitin سرقت ادبی را با مقایسه یک نسخه خطی با یک پایگاه داده بزرگ از مقالات منتشر شده قبلی و منتشر نشده تشخیص می دهد. هنگامی که شباهت‌های بین نسخه خطی و اثر منتشر شده مشخص شود، گزارش سرقت ادبی توسط این ابزار ایجاد می‌شود. برای بررسی سرقت ادبی در مقالات دانشگاهی، موسسات آموزشی و ناشران از Turnitin استفاده می کنند.
جستجوگر سرقت ادبی X
با Plagiarism Checker X، یک نسخه خطی با پایگاه داده آثار منتشر شده مقایسه می شود و سرقت ادبی شناسایی می شود. در نتیجه این ابزار، گزارش سرقت ادبی تولید می شود و هرگونه شباهت بین نسخه خطی و آثار منتشر شده شناسایی می شود. Plagiarism Checker X معمولاً توسط دانشمندان و ناشران برای بررسی مقالات علمی برای سرقت ادبی استفاده می شود.
گرامر
Grammarly سرقت ادبی و همچنین اشتباهات املایی و دستوری را تشخیص می دهد. این ابزار با مقایسه نسخه خطی با پایگاه داده وسیعی از آثار منتشر شده، هرگونه شباهت را برجسته می کند. برای بررسی مقالات دانشگاهی برای سرقت ادبی، محققان و دانشجویان از Grammarly استفاده می کنند.
Copyscape
Copyscape سرقت ادبی را با مقایسه نسخه های خطی با پایگاه داده بزرگی از آثار منتشر شده و برجسته کردن شباهت ها تشخیص می دهد. علاوه بر این، این ابزار با بررسی اینترنت برای محتوای تکراری، گزارش سرقت ادبی تولید می کند. به طور معمول، مقالات دانشگاهی برای سرقت ادبی با Copyscape توسط ناشران و صاحبان وب سایت بررسی می شوند.
iThenticate
یک ابزار تشخیص سرقت ادبی به نام iThenticate یک نسخه خطی را با پایگاه داده ای از آثار منتشر شده مقایسه می کند و در صورت وجود سرقت علمی را تشخیص می دهد. این ابزار یک گزارش سرقت ادبی ایجاد می کند و شباهت های بین نسخه خطی و مطالب منتشر شده را برجسته می کند. ناشران و محققان از iThenticate برای بررسی مقالات علمی برای سرقت ادبی استفاده می کنند.
DupliChecker
نرم افزار رایگان تشخیص سرقت ادبی، DupliChecker، یک نسخه خطی را با یک پایگاه داده بزرگ از آثار منتشر شده مقایسه می کند تا هرگونه سرقت ادبی را تشخیص دهد. این ابزار یک گزارش سرقت ادبی ایجاد می کند که شباهت های بین نسخه خطی و آثار منتشر شده را برجسته می کند. محققان و دانشجویان از DupliChecker برای بررسی سرقت ادبی در مقالات علمی استفاده می کنند.
داوران در مجلات علمی از چه ابزارهایی برای تشخیص سرقت ادبی استفاده می کنند؟
بازرسی دستی
به منظور تشخیص سرقت ادبی، داوران مجلات علمی از بازرسی دستی به عنوان ابزار اولیه استفاده می کنند. با استفاده از پایگاه داده ای از آثار منتشر شده و سایر منابع، داوران برای شناسایی سرقت ادبی در دست نوشته ها آموزش می بینند. داوران می توانند سرقت علمی مستقیم و سایر انواع سرقت ادبی را از طریق بررسی دقیق تشخیص دهند.
نرم افزار تشخیص سرقت ادبی
داوران مجلات علمی نیز از نرم افزار تشخیص سرقت علمی برای تشخیص سرقت ادبی در مقالات علمی استفاده می کنند. به منظور برجسته کردن هر گونه شباهت بین یک نسخه خطی و آثار منتشر شده، این ابزارهای نرم افزاری نسخه خطی را با یک پایگاه داده بزرگ از آثار منتشر شده و سایر منابع مقایسه می کنند. بر اساس مقایسه نسخه خطی با آثار منتشر شده، گزارش سرقت علمی تهیه می شود.
چندین ابزار نرم افزاری برای تشخیص سرقت ادبی وجود دارد که توسط داوران مجلات دانشگاهی استفاده می شود، از جمله Turnitin، iThenticate و Copyscape.
بررسی مرجع
یکی دیگر از روش های تشخیص سرقت ادبی، بررسی منابع موجود در مقالات علمی است. در طول فرآیند بررسی، بازبینان مراجع ذکر شده در نسخه خطی را با منابع موجود در فهرست مرجع مقایسه می کنند. به این ترتیب همه منابع به درستی استناد می شوند و هیچ استنادی کم نمی شود.
علاوه بر این، بازبینان استناد به منابع موجود در نسخه خطی را بررسی می‌کنند تا از صحت آنها و مطابقت مطالب ذکر شده با محتوای اصلی اطمینان حاصل کنند. در صورت وجود مغایرت، بازبینان ممکن است تحقیقات بیشتری را برای تعیین اینکه آیا سرقت ادبی رخ داده است انجام دهند.
پیشگیری از سرقت ادبی در مقالات علمی
مقالات علمی باید مطابق با دستورالعمل های خاص و بهترین شیوه ها نوشته شوند تا از سرقت ادبی جلوگیری شود. در اینجا چند نکته برای جلوگیری از سرقت ادبی در تحقیقات علمی آورده شده است:
از نقل قول های مناسب استفاده کنید
استناد صحیح به مقالات علمی است که از سرقت ادبی جلوگیری می کند. هنگام استفاده از کار شخص دیگری باید به او اعتبار دهید. نقل‌قول‌ها در متن گنجانده شده و منابع در پایان فهرست شده‌اند. نویسنده، تاریخ انتشار و شماره(های) صفحه منبع اصلی باید در نقل قول های درون متنی ذکر شود. در فهرست مرجع، تمام منابع مورد استفاده در مقاله باید بر اساس حروف الفبا بر اساس نام خانوادگی ذکر شوند.
بورسیه از تعدادی از سبک های استناد مانند APA، MLA و شیکاگو استفاده می کند. اطمینان حاصل کنید که محققان با سبک استناد و دستورالعمل های مورد نیاز رشته خود آشنا هستند.
از ابزارهای بررسی سرقت ادبی استفاده کنید
تشخیص سرقت ادبی در یک نسخه خطی می تواند با استفاده از چک کننده سرقت علمی انجام شود. به منظور بررسی سرقت ادبی، محققان می توانند از برخی ابزارهای آنلاین استفاده کنند. پایگاه داده بزرگی از آثار منتشر شده را می توان با نسخه خطی مقایسه کرد تا هرگونه شباهت را شناسایی کند. بررسی‌کننده سرقت ادبی به محققان کمک می‌کند قبل از ارسال مقالات خود، سرقت ادبی را شناسایی و تصحیح کنند.
با احتیاط از پارافریز استفاده کنید
بازنویسی به معنای بیان مجدد ایده ها یا کارهای دیگران به زبان خودتان است. مراقبت از تغییر نکردن قصد نویسنده اصلی هنگام بازنویسی ضروری است. در صورت تعبیر دقیق، ممکن است مرتکب سرقت ادبی شوید.این شامل بازنویسی کار شخص دیگری اما تغییر جزئی کلمات و ساختار جمله است.
در ترجمه، محققان باید از کلمات و ساختار جمله خود استفاده کنند. علاوه بر ارجاع صحیح به اثر نویسنده اصلی، استنادهای درون متنی و فهرست مرجع نیز باید گنجانده شود.
قوانین کپی رایت را بدانید
مسئولیت قوانین کپی رایت محافظت از حقوق نویسندگان اصلی است. دانستن قوانین کپی رایت کشوری که تحقیق در آن منتشر شده است برای جلوگیری از سرقت ادبی مهم است. برای جلوگیری از نقض ناخواسته قوانین کپی رایت، محققان باید با قوانین و مقررات آشنا شوند. ممکن است محققان برای استفاده از آثار یا فرم‌های خاص در برخی موارد به مجوز نیاز داشته باشند.
از کلمات خودت استفاده کن
برای جلوگیری از سرقت ادبی در مقالات علمی، باید از کلمات خود استفاده کنید. هنگام ارائه ایده ها یا کارهای دیگران مهم است که آنها را بازنویسی کنید. نقل قول های مستقیم باید در نقل قول با انتساب مناسب به نویسنده اصلی ذکر شوند. در صورت خلاصه کردن منابع متعدد، محققان باید از کلمات خود استفاده کنند.
سوابق را نگه دارید
ضروری است که مقالات علمی سوابق دقیق منابع را حفظ کنند. یک محقق باید تمام منابع خود و همچنین اطلاعات مربوطه مانند نام نویسنده، عنوان، تاریخ انتشار و شماره صفحات را حفظ کند. در پایان مقاله خود، از این اطلاعات برای ایجاد یک لیست مرجع دقیق استفاده کنید. مستندسازی صحیح منابع تضمین می کند که از محتوای سرقتی تصادفی جلوگیری می شود و همه منابع به درستی اعتبار می یابند.
کار خود را مرور کنید
نویسنده باید قبل از ارسال مقاله خود را از نظر استناد صحیح به منابع و سرقت ادبی بررسی کند. اشتباهات املایی و گرامری نیز باید در دستنوشته بررسی شود. برای محققین مهم است که نسخه های خطی را قبل از ارسال برای شناسایی سرقت ادبی بررسی کرده و قبل از انتشار آن تصحیح کنند.
Result
آزار و اذیت در جامعه علمی یک جرم جدی است که می تواند منجر به رد نسخه خطی، آسیب به شهرت، مجازات های قانونی و ابطال مدرک شود. دانشمندان باید سرقت ادبی، از جمله انواع، پیامدها و بهترین روش‌های پیشگیری از آن را درک کنند.
پژوهشگران باید از استنادات مناسب، نرم افزارهای بررسی سرقت ادبی استفاده کنند و آثار خود را به دقت ترجمه کنند، قوانین کپی رایت را بدانند، از کلمات خود استفاده کنند و سوابق دقیقی را برای جلوگیری از سرقت ادبی نگه دارند.
داوران مجلات علمی با شناسایی و پیشگیری از سرقت علمی در مقالات علمی، نقش مهمی در تضمین یکپارچگی تحقیقات علمی دارند. تعدادی از ابزارها توسط بازبینان برای شناسایی سرقت ادبی استفاده می شود، از جمله بازرسی دستی، نرم افزار تشخیص سرقت ادبی، و بررسی مرجع.
برای اطمینان از کیفیت و یکپارچگی آکادمیک، محققان باید از سرقت ادبی اجتناب کنند و از اصل بودن کار خود اطمینان حاصل کنند. تحقیقات علمی را می توان با پیروی از بهترین شیوه ها و دستورالعمل ها پیش برد.